وبلاگ علمي آموزشي رسام وبلاگ علمي آموزشي رسام .

وبلاگ علمي آموزشي رسام

در سوگ ايرج بسطامي

امشب به بيداري نشسته
                      چشمان خواب آلود من
                                    اين چشم خواب آلوده امشب
                                                             دارد زبيداري سخن

 كمتر از ۴۸ ساعت از بروز سهمناك ترين زمين لرزه صد سال اخير در شهر تاريخي بم  مي گذرد و من همچنان در ميان ويرانه هاي  يكي از زيباترين شهرهاي ايران آخرين وقايع تلخ اين رويداد تاثر انگيز را مخابره مي كنم . امروز بعد ازظهر هنگامي كه به بافت قديمي شهرقديمي  و محله دوست داشتني  ايرج  بسطامي - هنرمند پر آوازه موسيقي كشور - رسيدم  ؛ به چشم خود ديدم كه  از خانه خشتي او جز تلي از خاك چيزي بر جا نمانده است . صداي شيون و مويه همسايگان  و آشنايان ايرج كه پنجه در خاك مي كشند و گرد اندوه بر سر مي ريزند در گوشم مي پيچد واين تصنيف حزن انگيزش  را بخاطر مي آورم :


نالد زهجرش عاشقانه 
                  جور زمان سازد بهانه


...چگونه باور كنم كه جورزمان بهانه اي ساخت تا عاشقانه ترين صداي زمان، زير خرواري از آوار و خاك براي هميشه خاموش شود. در غياب تو كدام حنجره از «مژده بهار» مي خواند و هجرت زمستانيت را فراموش مي كند .


           .....چگونه باور بكنم سكوت زيباي تو را 

سوگند به خدا كه تو و خاطرات خوشبوي تو را تا ابد در سينه ام  حفظ مي كنم  و از ياد نمي برم وقتي كه مي خواندي :

يك نفس با ما نشستي ؛ خانه بوي گل گرفت

                                    خانه ات آباد كين ويرانه بوي گل گرفت

از پريشان گوييم ديدي پريشان حاليم

                            زلف خود را شانه كردي ؛ شانه بوي گل گرفت


 امروز كه «رقص آشفته» خاك، تو را با همه گلهاي خاطراتم زير آوار گذاشت، ازياد نمي برم شبي را كه كريمانه  در خانه خشتي ات ميهمان كردي و  از «صبح بيداري» خواندي.

از ياد نمي برم نگاه خسته و چهره تكيده ات را كه نگران محروميت كودكان كوير بود و صدايي كه از حنجره مظلوم تاريخ به ابديت فرياد مي كشيد.

از ياد نمي برم گمنامي هنرمندي چون تورا كه در اوج فقر  به شوق حمايت از يتيمان  بم مي خواندي


از ياد نمي برم كه مثل نخلستانهاي تفتيده بم، سخي بودي و مثل «ارگ قديم» ساده و خاكي.

 بعد تو، صداي خشكيدگي نخلها را چه كسي  به قنات هاي پرآب مي رساند.
 

ديدمت در حريري ز مهتاب
                         سرد و خاموش خفته بودي
يادآمد كه در صبح ديدار
                          از غروبي چنين گفته بودي
در بهاري كه بي تو خزان شد
                           باورم شد كه دگر نيستي تو 

نوشته :كامران نرجه

اين مطلب  پس از وقوع زلزله دلخراش شهرستان بم و در شب درگذشت شادروان ايرج بسطامي درتاريخ ۷/۱۰/۱۳۸۲ در صفحه ۳ روزنامه اطلاعات درج شد .




برچسب: ،
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۹ساعت: ۰۷:۰۸:۵۰ توسط:Saman موضوع:

{COMMENTS}
ارسال نظر
نام :
ایمیل :
سایت :
آواتار :
پیام :
خصوصی :
کد امنیتی :